N-VA tegen wetsvoorstel diplomatieke gelijkwaardigheid voor alle Belgen
Een roze, geplastificeerd document, recto-verso. Het stelt op zich niks voor. Ik heb lang moeten zoeken in mijn appartementje van amper 80 vierkante meter om de bevestiging en de documentatie van mijn afkomst terug te vinden. Maar de inhoud is belangrijk. Er staat vermeld dat ik sinds 2004 Pinar Aslan heet.
Ik trouwde in de zomer van 2003 en nam automatisch volgens het Turks recht de naam van mijn intussen ex-man over. Ik werd ook meteen gelinkt aan zijn roots, zijn dorp in de provincie Yozgat, ongeveer 400 kilometer ten oosten van Ankara, hartje Anatolië. En dat terwijl ik ben geboren in Neerpelt, in het noorden van Limburg, en ben opgegroeid in Overpelt.
Mijn godsdienst, die ik daarvoor nog niet eens had, werd ook meteen geregistreerd: ik zou volgens de Turkse autoriteiten de principes van de islam volgen. Helemaal onderaan het document staat mijn meisjesnaam vermeld: Akbas.
Identiteit en nationaliteit
De documenten liggen hier nog altijd in mijn bureaulade, mijn paspoort en identiteitskaart van Turkije. Ik ben nog altijd onderdaan van Turkije. Dat is ook de reden dat ik al sinds 2005 geen voet meer zet in dat land. Omdat ik me kritisch uitlaat over het Turks regime riskeer ik opgepakt te worden aan de Turkse grens. En probeer je dan maar eens te bevrijden uit de klauwen van dat verstikkende regime, waar je vrije geest amper kan standhouden en je moet buigen voor de autocratie.
'Ik wil geen deel uitmaken van een volk dat de verkrachter viert en het slachtoffer marginaliseert.'
Ik spreek nog altijd Turks met mijn ouders, dus die Turkse identiteit is niet enkel maar een papiertje. Het is een deel van mijn geschiedenis. We zouden trouwens genuanceerder moeten omspringen met termen als identiteit en dubbele nationaliteit. Er was een periode in mijn leven dat ik enorm trots was op mijn dubbele nationaliteit. Maar de trots is vervangen door schaamte. Omdat er elke dag nieuwsberichten binnenstromen over femicide, verkrachtingen en religieuze dogma’s die de norm worden in een samenleving die ooit richting gelijkwaardigheid evolueerde. De normen vervagen door opgelegde religieuze en patriarchale normen. Ik wil geen deel uitmaken van een volk dat de verkrachter viert en het slachtoffer marginaliseert.
Symbiose
Ik heb verder ook nooit de behoefte gehad om te kiezen tussen beide culturen. Omdat mijn ouders geloofden in de rijkdom van kennis en culturen delen. Ik verlangde wel naar een symbiose van die twee culturen. Dat wat in mijn hart allang een plaats had, zich ook in mijn geest kon nestelen. Pas recent heb ik vrede met het feit dat België en Turkije twee verschillende werelden zijn en dat Turkije niet verenigbaar is met het moderne Westen. Je sluit daarop compromissen met jezelf en maakt opofferingen, waardoor de ene cultuur meer op de voorgrond treedt en de andere dreigt weg te vagen omdat je niet meer gelooft in die verenigbaarheid. Geven en nemen wordt vooral kiezen en schrappen.
Consulaire bijstand
Ik sta dan ook niet zo vaak meer stil bij die dubbele nationaliteit. Van tijd tot tijd herinnert iemand mij er eens aan. Zoals Theo Francken, die meent dat de dubbele nationaliteit de integratie belemmert. Ik heb al zo vaak geschreven dat integratie een kwestie van mentaliteitswijziging is. Maar sommige politici en sommige autochtone Vlamingen lijken ervan overtuigd te zijn dat het stukje papier dat ik hierboven heb beschreven mijn integratie zou belemmerd hebben.
Theo haalt ook verschillende zaken door elkaar. De bedenking die hij maakte over de dubbele nationaliteit en de moeizame integratie kwam vlak na zijn tweet over het wetsvoorstel van de meerderheidspartijen in de Kamer dat een uitbreiding van de consulaire bijstand voorziet voor Belgen in het buitenland. N-VA zou het wetsvoorstel weggestemd hebben, en dat in de oppositie zelfs!
'zonder context en zonder correcte informatie werpt Theo begrippen als symboolpolitiek en soevereiniteit op'
Maar zonder context en zonder correcte informatie werpt Theo begrippen als symboolpolitiek en soevereiniteit op. Daarna ontstaat er een bruggetje op zijn Twitter-tijdlijn over het afschaffen van de dubbele nationaliteit en de moeizame integratie. Over wie en wat heeft hij het? Wat is de correlatie tussen consulaire bijstand en de dubbele nationaliteit? Wanneer ik hem vraag hoe de afschaffing volgens de wet zou gebeuren, blijft een antwoord uit.
Volwaardige Belgen versus Belgen met de dubbele nationaliteit
Consulaire bijstand gaat over Belgen in het buitenland die in de problemen zouden kunnen komen en dan bijstand van de Belgische overheid kunnen krijgen. De meerderheidspartijen willen dat uitbreiden naar Belgen met een dubbele nationaliteit. Momenteel moeten Belgen met een dubbele nationaliteit, die zich in het land van hun tweede nationaliteit bevinden en daar in de problemen komen, zich wenden tot de plaatselijke overheid. Zij kunnen geen beroep doen op een tussenkomst van de Belgische overheid.
Met het wetsvoorstel zou de Belgische diplomatie bijvoorbeeld Belgische Marokkanen in Marokko kunnen bijstaan. Dat kan niet door de beugel voor Francken. De indieners van het wetsvoorstel stellen dat de huidige diplomatieke afspraken kunnen leiden tot discriminatie: ‘volwaardige Belgen’ versus Belgen met een dubbele nationaliteit. ‘Volwaardige Belgen’ die meer diplomatieke inspanningen mogen verwachten van de Belgische overheid dan Belgen met een dubbele nationaliteit die zich in het land van de tweede nationaliteit in de problemen komen.
Laat ik het concreet maken, voor de duidelijkheid. Stel, ik ben zoals gezegd in Turkije en word gearresteerd omwille van mijn kritische uitlatingen over het Erdogan-regime. Tegelijkertijd komt een ‘volwaardige Belg’ ook in de problemen, ook in Turkije. Dan mag ik minder tot geen diplomatieke inspanningen verwachten van de Belgische overheid, omdat ik de Turkse nationaliteit bezit. Dus ik zou aan mijn lot overgelaten worden en wegkwijnen in een Turkse cel, omdat ik noodgedwongen nog altijd de Turkse nationaliteit bezit die ik al in mijn hoofd en hart heb afgeschaft.
Onbeantwoorde vragen
In zijn boek, Migratie in 24 vragen en antwoorden, stelt Theo Francken dat de dubbele nationaliteit afschaffen wel degelijk juridisch mogelijk is (p.125). Maar ook hier laten concrete antwoorden op zich wachten.
Kan de Belgische overheid Belgische onderdanen verbieden hun kinderen aan te geven bij het consulaat van hun land van herkomst?
Kan de Belgische overheid mijn Turkse nationaliteit afnemen?
Kan de Belgische overheid mijn Belgische nationaliteit afnemen?
Kan de Belgische overheid mij dwingen te kiezen tussen één van mijn beide nationaliteiten?
Kan de Belgische overheid op termijn nieuwkomers dwingen om afstand te nemen van hun nationaliteit van hun land van herkomst om op die manier de Belgische nationaliteit te verkrijgen zoals Francken dat voorstelt in zijn boek (p.126)?
De enige vraag die telt
Ik heb antwoorden nodig, geen oneliners. Democratie draait niet om oneliners, maar om de stem van het volk. Ik wil vertegenwoordigd worden door politici die mijn vragen kunnen beantwoorden. Het is dankzij de democratie dat de volksvertegenwoordigers de parlementen betreden en de belangen van alle Belgen behartigen — niet enkel de belangen van ‘de volwaardige Belgen’.
'Politici misbruiken maar al te graag de naïviteit en de loyaliteit van hun achterban'
De stem van het volk mag niet misbruikt worden door populisme. Ik dicht in die zin alle politici een verpletterende verantwoordelijkheid toe. Kijk naar Trump en Erdogan en aanschouw wat voor gevoelens ze losmaken bij de bevolking. Het kan niet zo zijn dat men de eigen bevolking nu opdeelt in volwaardige Belgen en Belgen met een dubbele nationaliteit. Politici misbruiken maar al te graag de naïviteit en de loyaliteit van hun achterban. Maar dat spreekt de achterban niet vrij. Verblind door idolatrie neemt men alles aan wat er gezegd wordt. Maar er is niemand die de vragen stelt die er gesteld moeten worden aan een volksvertegenwoordiger. Hoe denkt u dat te kunnen verwezenlijken?
Comments